top of page

बीज इवलाले बाई मातीत पडले तहान भागता माय कुशीत निजले इवल्या जीवाला फुटे अंकुर इवले इवले डोळे जग देखी आसुसले ।। अंकुर वाढला कोंब कोवळे कोवळे कूस मायेची सोडून जगी पाऊल टाकले ऊन पाऊस पिऊन बाई रोप तरारले हात मायेचा पाठी आभाळी झेपावले ।। झाड आनंदले अन मोहरली फुले फुलाच्या कुशीत नवे बीज जन्मलेले फळाचे कवच त्याने बीज जोपासले बीज मायेच्या ओढीने बाई मातीत पडले ।। मीनल विटकर-झांबरे (पुणे)

मो: ७०६६९५८३३५


कविता आवडल्यास कमेंट करा आणि शेअर करा.

 

नविन ब्लॉगचे नोटिफिकेशन येण्यासाठी विश्व मराठीच्या ईमेल लिस्टला सबस्क्राइब करा.

448 views0 comments

Recent Posts

See All

Comentários


टीप: विश्व मराठी परिषदेच्या ब्लॉगवरील पोस्ट केलेल्या सर्व लेखक / कवींच्या साहित्यामधील विचार हे लेखकांचे स्वत:चे आहेत. त्यासंदर्भात विश्व मराठी परिषद सहमत असेलच असे नाही.
bottom of page